курсавая работа, штоб яе. усю душу забірае.
таму й не сплю.
трэба дарабіць, як заўжды, дацягнула да апошняга, а зараз кактусы ясці даводзіцца.
гэта я ўвогуле псто дзеля сябе, на памяць. сама не ведаю, чаму па-беларуску, напэўна, зусім з глузду з'ехала.
штосці адбываецца. там.
вось. не спіцца. не працуецца.
а пад гэту песню я амаль плачу. вось гэтыя аккрды, мелодыя... усе закранае адразу сэрца, і на вочы - слезы. я не сумую і не настолькі на нервах, але вот пачуцце-адчуцце такое яскравае, моцнае.
здаецца яна мне зараз незвычайна прачулай, тонкай і крыху, зусім крышачку балюча-сумнай адтаго, што пяецца пра ўжо былое.
сама не ведаю чаму.